Vigüela is een kwartet uit Spanje dat probeert traditionele muziek te spelen zoals hij gespeeld moet worden. Dat vergt een korte uitleg. Juan Antonio Torres vertelt dat hij rond zijn twintigste naar Toledo ging om Tía Chata op te zoeken, een geweldige jota zangeres. Hij had zijn gitaar meegenomen en begon te spelen, maar zij wou niet zingen en zei na een paar pogingen: “Beste jongen, je weet niet hoe je de jota moet spelen, wacht maar tot mijn man thuiskomt, die zal het je wel laten zien.” Tegen de avond arriveerde de echtgenoot, pakte zijn gitaar, gebruikte een potlood met wat stof voor een capo, zette hem op de eerste fet en begon te spelen. Zijn rechterhand speelde een ritme dat hij niet kende, maar dat was de begeleiding die Tía Chata nodig had om te zingen. Ze lieten hem zien dat hij niet echt wist hoe hij de jota moest spelen omdat hij het uit songbooks geleerd had.

Vanaf dat moment ging Torres op zoek naar de juiste manieren om te spelen voor Tía Chata en eerdere generaties. Vigüela speelt alles “a tiempo real” – in echte tijd, dus live, hier en nu. En daardoor heb je soms het gevoel dat je een paar eeuwen terug in de tijd stapt als je naar deze muziek luistert. Of je zit mee te luisteren in een werkplaats waar tijdens het werk gezongen wordt. Of in het veld. De jota, de fandango, de seguidilla, je hoort ze hier allemaal, en precies zoals deze traditionele muziek vroeger ook gespeeld werd. Mooi.

Luister hier naar een paar fragmenten: