Waed Bouhassoun is een zangeres die bovendien fabelachtig mooi oud speelt, de Arabische luit. Ze wordt op dit album, La voix de la passion, ook nog begeleid door Moslem Rahal op rey, wat een Arabische fluit is.

Bouhassoun zingt machtig mooi, laten we daar maar mee beginnen, met een magnifieke stem, en met een uitstraling en een kracht die ongehoord is. Ze zingt verschillende nummers acapella, een aantal begeleid door haar eigen oud en een aantal door de fluit van Rahal, en het is allemaal even prachtig.

Waed Bouhassoun voert hier eigenlijk twee verschillende facetten van de rijke Arabische vocale traditie uit – de eerste is geïnspireerd op oude poëzie van Zuid Syrië en de andere op klassieke poëzie uit met name Moslim Andalusië, in de acht eeuwen van Islamitische aanwezigheid in Spanje (ruwweg tussen 700 en 1500). De oude Syrische poëzie is levend gehouden door de bedoeïnen. Waed komt uit een klein Druze bergdorp in het zuiden van Syrië en is steeds op zoek naar kennis en nieuwe uitdrukkingsvormen.

Voor de Syrische poëzie zet ze een “bergstem” in, waarbij ze haar stembanden beperkt, terwijl de klassieke poëzie haar flexibel alle vrijheid toelaat, met alle melodische subtiliteiten vandien. De klassieke poëzie wordt vooral door de oud begeleid, terwijl de Syrische poëzie door de neyfluit wordt begeleid. De zang en de fluit gaan overigens zo perfect samen dat je soms ook aan jazz moet denken, want er wordt zeer goed naar elkaar geluisterd en subliem samen gespeeld. En wat een stem!

• Waed Bouhassoun – La voix de la passion – met Moslem Rahal – Musique de Monde – Buda Musique – distr Xango

Luister hier naar een paar fragmenten: