We waren in Leeuwarden voor de première van de animatiefilm Mata Hari, die door studenten van de afdeling Communication & Multimedia Design van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden was gemaakt. Tjalling Wijnstra heeft voor dat filmpje de muziek geschreven, dus dat hij bij de première zou spelen met zijn orkest was niet echt een verrassing, maar we werden totaal overrompeld door het programma vóór de pauze.

Het Nieuw Philharmonisch Orkest speelde onder leiding van de componist Tjalling Wijnstra vier Rilke-liederen, samen met mezzosopraan Femke de Boer en Operakoor Amadeus, en we werden totaal overdonderd. Binnen een minuut zat ik met een brok in de keel te luisteren. Prachtig, prachtig, en dat duurde vier liederen lang. Wijnstra had al een knap stukje werk verricht door voor de Mata-Harifilm een score te schrijven die perfect was, maar hier wist hij meeslepende muziek te maken die diep kon ontroeren, en dat is toch heel bijzonder. De muziek klinkt modern, maar ademt soms ook de sfeer van de opera’s van Dvorak, en Wijnstra weet donderend geweld zeer goed af te wisselen met bijna fluisterende, ontroerende momenten.

Achteraf bleek dat dit de eerste uitvoering van die vier liederen was. Ik had op deze plek graag uitbundig reclame willen maken voor de cd, maar we zullen geduld moeten oefenen. Ik hoop nu alleen maar dat er een platenmaatschappij is die ze op wil nemen en uit wil brengen, zodat het enthousiaste publiek niet beperkt blijft tot één volle zaal. Onthoud in ieder geval de naam – Tjalling Wijnstra.