Dan Zanes maakt platen voor kinderen. Dat lijkt bedoeld als waarschuwing, maar het tegendeel is waar. Zanes neemt kinderen namelijk zeer serieus, hij neemt het repertoire voor kinderen serieus en maakt daardoor het ene na het andere meesterwerkje dat vooral ook door volwassenen en collegamuzikanten zeer gewaardeerd wordt. Zijn vorige album, Parades and Panoramas, stond in onze top tien van beste platen van 2005, en de nieuwe cd Catch That Train is al net zo geweldig.

Ook nu wist Zanes weer een paar grote namen te strikken om mee te spelen, en die doen dat met hoorbaar heel veel plezier. Zelfs een sombermans bij uitstek als Nick Cave klinkt hier, in Sweet Rosyanne, aanstekelijk en knus. Samen met Natalie Merchant zet Zanes een ijzersterke versie neer van Loch Lomond, terwijl Welcome Table een behoorlijk stuk meerwaarde krijgt door de bijdrage van de Blind Boys of Alabama. Zelfs het Kronos Quartet weet Grey Goose zeer geïnspireerd op een hoger plan te tillen. Daarnaast is Zanes eigen band ook absoluut top.

Dan Zanes maakt eigenlijk muziek in de traditie van mensen als Pete Seeger, wat wil zeggen dat oude liedjes op een verfrissende manier nieuw leven wordt ingeblazen, terwijl er ook nieuw materiaal gespeeld wordt. De nummers van Zane zelf blijven overigens moeiteloos overeind naast de traditionals, terwijl die traditionals een uitvoering krijgen waardoor ze weer jaren mee kunnen. Een ongeïnspireerde of overbodige versie van een oud liedje zul je hier niet aantreffen. En Zanes authentieke enthousiasme heeft ervoor gezorgd dat het feest ook dit keer weer een uur mag duren. Een energieke knusplaat waar je op elk moment je humeur mee kunt opkrikken. Puur genieten dus.