Skeletonmask is Jeremy Lane, een Canadees waar we verder niets over te weten zijn gekomen. De muziek is donker, somber, kaal en licht hypnotiserend. Het is een wat merkwaardige plaat geworden, die wel in een keldertje lijkt te zijn opgenomen. Lane speelt bas, en soms gitaar, en hij zingt, dicht tegen de microfoon aan. Als hij ademhaalt om weer een zin te zingen hoor je dat ook. Een melodie is er nauwelijks te ontwaren in deze muziek, en de begeleiding is zeer summier. Maar toch. Deze jongen is wél goed.

Hij zingt soms met zichzelf, en dat levert bijzonder fascinerende muziek op, omdat hij niet gewoon een tweede stem met zichzelf zingt, maar iets ongewoons doet dat spannend is, en intiem. Een vrolijke jongen is dit niet, maar de muziek intrigeert. En vreemd genoeg blijkt deze kale, summier gearrangeerde muziek toch ook beter te worden als je er vaker naar luistert. Dat is iets dat ik niet helemaal verwacht had, omdat Skeletonmask me de eerste keer ook licht irriteerde. Je hebt soms de neiging om te zeggen: “man, sta niet zo in mijn nek te hijgen”, maar elke keer ga ik dan toch weer om, omdat hij wat hij doet precies goed doet. Fascinerend.

• Jeremy Lane – Skeletonmask – Highvoltagerecording JDOL 2007