Haytham Safia kennen we als de oudspeler in NoBlues, en van het solo-album Blossom dat hij met muzikale vrienden opnam, maar hij is misschien wel op zijn allerbest met zijn kwartet. Ik was al zeer onder de indruk toen ik dat gezelschap live zag, maar hun cd Promises is een absoluut juweeltje.

Safia schrijft prachtige lyrische stukken die door hoboïste Hanneke Ramselaar gearrangeerd werden. Misschien krijgen de Oosters klinkende composities daardoor een westers tintje mee, en misschien ook doordat de eveneens westers geschoolde celliste Eva van de Poll op haar virtuoze manier aan het kwartetgeluid bijdraagt. Arabische kamermuziek met jazzy kantjes. Afra Mussawisade weet er als Perzisch klassiek geschoolde percussionist bovendien een onmiskenbare swing in aan te brengen waardoor de muziek juist niets heeft van stijve kamermuziek.

De fusie die Safia en zijn kwartet hier weten te bewerkstelligen is misschien nog wel specialer dan je zou denken, want het klinkt allemaal heel vanzelfsprekend en soepel, alsof dit soort muziek er altijd al geweest is, terwijl dat nu juist niet zo was. Wat het Haytham Safia Qu4rtet hier laat horen is uniek en voor een breed publiek aansprekend, met name door de prachtige lyrisch meanderende melodieën en de intens samenspelende muzikanten die niet alleen virtuoos op hun instrument zijn maar vooral de luisteraar in de buik weten te raken en weten mee te slepen. Een magnifiek staaltje wereldfusie van internationale klasse.