Sam Bush is een rasmuzikant, een van het type dat hoort dat zijn hond in een gesyncopeerde 7/4 maat zijn water uit zijn bak slobbert. Dat ritme werd meteen gebruikt als basis voor het titelnummer van zijn nieuwe cd. Sam Bush is inmiddels een legendarische mandolinespeler, met een status die te vergelijken is met die van dobrovirtuoos Jerry Douglas – Bush is al net zo vernieuwend bezig, en ook Bush wordt alleen maar beter met de jaren. Hij wordt, vanwege zijn verleden in de band New Grass Revival wel de King of Newgrass genoemd, maar hier verkent hij nog heel wat meer genres.

Het avontuur wordt door Bush nog steeds met veel plezier opgezocht. Luister maar eens naar New Country, het fiddleduet met Jean Luc Ponty, de jazzrockviolist die in het verleden onder meer met Zappa heeft gespeeld. Adembenemend mooi, niet alleen door de twee fiddles (Bush blijkt niet alleen als mandolinespeler uit te blinken), maar ook door de prachtige strakke en toch swingende arrangementen. Op de hele cd valt de soepelheid waarmee gespeeld wordt op, en daarmee samenhangend, het grote gemak waarop in verschillende, niet voor de hand liggende ritmes wordt gespeeld. Daar wordt de muziek heel spannend van. En ook door die scherpe arrangementen.

Een hechte band van virtuoze muzikanten wordt aangevuld met een aantal sterke gasten. We noemden Jean Luc Ponty al, maar ook Emmylou Harris vervult hier weer een sterrol in een duet met Bush, Buddy Miller voegt met zijn gitaarspel iets unieks toe, Shaun Murphy (Little Feat) zingt een vlammend soulvol duet met Bush op I Wanna Do Right, Tim O’Brien voegt een pracht van een tweede stem toe aan Ridin’ That Bluegrass Train en Andrea Zonn zingt een duet met Bush terwijl ze op White Bird, dat een bijna psychedelisch jaren zestigsfeertje heeft, ook nog de fiddle speelt.

Al met al levert het een juweel van een gevarieerd album op, met alleen maar hoogtepunten. Bush is zelf niet echt een hele sterke zanger, maar hij kent zijn beperkingen goed, waardoor hij hier juist ook als zanger goed uit de verf komt. Een heerlijke plaat, die, zoals dat gaat met echte goede platen, alleen maar beter wordt. Geen plaat voor puristen, maar als je het avontuur in de bluegrasshoek niet schuwt is dit een absolute aanrader.