|
arthur russell - another thought |
|
Ik had nog nooit van Arthur Russell gehoord toen ik deze cd kreeg
toegespeeld door iemand die dacht dat ik de muziek wel zou kunnen waarderen.
In eerste instantie, moet ik toegeven, kwam de muziek niet echt bij me
binnen, maar na de tweede luisterbeurt begon de muziek van Russell toch
lichtjes onder de huid te kruipen. Soms klinkt het op het eerste gehoor
allemaal net een tikkeltje te knullig, maar uiteindelijk wist Russell me te
pakken met zijn subtiele en toch wel degelijk gepassioneerde muziek. Russell
blijkt een klassiek geschoolde cellist te zijn die zich op de dance-muziek
heeft geworpen, met verbazende resultaten. Russell blijkt in 1992 aan Aids
te zijn overleden, en dit was het eerste album dat posthuum werd
uitgebracht, en als je dat weet wordt de eenzame, wat triestige sfeer die
het album uitstraalt begrijpelijk. En als je dan ook nog weet dat het hier
om restopnames uit Russell's privé-archief gaat wordt het album er alleen
maar indrukwekkender van. Dit mooie intieme meesterwerkje werd
oorspronkelijk uitgebracht in 1994.
Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.
|