Ron
Geesin is een van die merkwaardige buitenstaanders in de muziek die
ergens in een hoekje hun absurde maar geweldige muziek zitten te maken, en
eens in de zoveel tijd doe ik "een dagje Ron Geesin", dan draai ik al zijn
platen en cd's weer eens, en naast het feit dat ik daar zeer opgewekt van
word is het ook heerlijk om te weten dat er altijd excentriekelingen zullen
blijven die zich nergens iets van aantrekken en gewoon hun eigen eigenwijze
gang blijven gaan in de muziek. Geesin is maar heel even bijna beroemd
geweest, toen hij als vijfde Pink Floydlid verantwoordelijk was voor een
groot deel van hun (misschien wel beste) plaat Atom Heart Mother. Voor zijn
vele soloplaten zul je beter moeten zoeken. Ik laat hier wat fragmenten
horen van zijn krankzinnige debuutplaat en meesterwerk A Raise of Eyebrows,
een paar stukken (Door-o-plane en het magnifieke Four Guitars Did Laugh) van
zijn andere meesterwerk Right Through en nog wat fragmenten van zijn andere
albums, die soms wat zwakkere plekken vertoonden. Toch is hij waarschijnlijk
de enige componist die het hinderlijke gekuch tijdens optredens tot een
muziekstuk weet om te toveren. Het geeft alles bij elkaar misschien een heel
klein beetje een indruk wat een dagje Ron Geesin voor een muziekliefhebber
kan betekenen.
Je kunt luisteren door op het driehoekje te klikken.