De muziek van Ana Egge is een tikkeltje
weerbarstig. Hoewel ze prachtige liedjes schrijft zijn het geen liedjes die
je gemakkelijk meezingt. Het duurt even voor je doordringt in haar wereld,
en dat komt ook door de ontspannen, maar tegelijkertijd gedreven manier van
zingen. Er zit spanning op, steeds, terwijl ze duidelijk ook
onnadrukkelijkheid nastreeft. De terloopse manier van presentatie dwingt je,
op een vreemde manier, tot luisteren. Kijk maar eens hoe ze er op het hoesje
bij staat - nonchalant, met de handen in de zakken, maar tegelijkertijd zeer
nadrukkelijk aanwezig. Zo klinkt ze ook.
En als je dan eenmaal goed gaat luisteren blijkt ze zeer mooie liedjes te
maken, die zich na een aantal keren toch gaan nestelen en blijkt Ana Egge
een blijvertje. Mooi. De arrangementen zijn stevig maar ook ontspannen, met
af en toe subtiele maar effectieve blazers. Ook die arrangementen zijn
weerbarstiger en inventiever dan je op het eerste gehoor zou zeggen. Een
groeiplaatje dat wat meer tijd en aandacht kan gebruiken. We laten hier twee
fragmenten horen om je een beetje een idee te geven.
- Ana Egge - Road to my Love - Lucky Dice
Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.