|
|
danny lerman - meow baby |
|
|
De platenmaatschappij noemt de muziek van saxofonist Danny Lerman "smooth
jazz". Maar daar speelt Lerman meestal toch net iets te scherp en te funky
voor, hoewel hij zijn smoothe momenten wel degelijk heeft. De jazz van
Lerman schurkt dichter tegen de betere popmuziek aan dan tegen rock. Denk
aan Candy Dulfer, aan David Sanborn of de broertjes Marsalis in hun
pop-periode, dan weet je ongeveer wat je te wachten staat, al moet ik daar
meteen bij zeggen dat Lerman zijn eigen geluid, zijn eigen sound heeft. Zelf
vind ik hem op zijn best als hij tegen de New Orleansfunk van de Meters
aanleunt. Luister maar eens naar het beginfragment van Baby Goes To Market.
En als hij een gastzanger uitnodigt is het ook een prima soulzanger, die
bijvoorbeeld Imagine van Lennon een waardige, stevige uitvoering geeft. Op
een ander moment speelt Randy Brecker een spannende trompetsolo of fluit
Hubert Laws even mee. Meow Baby is gewoon een erg lekker plaatje, waar je op zomerse feestjes zonder meer iedereen de dansvloer mee op krijgt. En Lerman speelt met meer dan voldoende pit om boven de rest uit te stijgen. Lekker.
Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.
|
