mag ik even corrigeren?
Correctoren zijn soms wat al te ijverig. Zo schreef EJ Kahn ooit een stukje voor the New Yorker waarin als grap gezegd werd dat iemand een baseball vierhonderd meter, zevenentwintig centimeter en dertien millimeter ver had geslagen. De corrector had niet door dat dit humoristisch bedoeld was en maakte er “ruim vierhonderd meter” van. Als je niet begrijpt dat daar de humor mee weggeveegd wordt kan ik je verder ook niks uitleggen.
Afgelopen vrijdag stond er een stuk van Rudy Kousbroek in NRC Handelsblad over een aparte fototentoonstelling. Er komt een zin in voor die door een overijverige corrector onleesbaar is geworden. Je ziet precies wat hij gedacht heeft: ach die meneer Kousbroek is al zo oud, die weet natuurlijk niet hoe je e-mail moet spellen. Of hij wist gewoonweg niet wat email (zonder streepje) is, dat kan natuurlijk ook. Het levert een ondeboeld komische en zeer moderne fout op, en dat is wel weer leuk natuurlijk.