Als je binnen je gezin met zijn allen van één smaak houdt zal het je nooit opvallen, maar als je zowel pure als melkchocoladehagelslag in huis hebt zie je ineens dat er kleine doch essentiële verschillen zijn. Het lijkt erop dat de melkliefhebbers toch als iets beschaafder worden ingeschat, want die krijgen de opdracht “hier openen”, terwijl de liefhebbers van puur het moeten doen met “hier trekken”.

Toch eigenaardig, want de rest van de vormgeving is vrijwel identiek, als je de andere kleur even niet meerekent.
 

Lezersreactie:

Ik ben het toch niet met je eens dat Melkliefhebbers als beschaafder worden
beschouwd. Wat ik lees is dat de melkliefhebbers maar aan hun lot worden
overgelaten. Slechts een ‘hier openen’ is hun deel. Hoe ze dat moeten doen
is aan hun. Gooien, duwen, trekken, knippen, schieten; de melkliefhebber
moet het geheel op eigen houtje uitvinden.
 
De puurliefhebber daarentegen wordt van alle gemakken voorzien. De schaar kan in de kast blijven, denkwerk is niet nodig en prutswerk wordt voorkomen.
Gewoon een kwestie van trekken. Hooguit kan de puurliefhebber nog de vraag
hebben hoe hard of zacht hij of zij moet trekken, en waarmee dan wel. Want
zo’n verborgen lipje trek je er niet zo maar uit, zeker niet met vingertjes met afgekloven nagels. En zo komt, met alle gevaren van dien, toch weer het mes of de schaar op tafel. Uiteindelijk is daarmee de puurliefhebber weer niet aan het trekken, maar aan het hakken en breken.
 
Ben heel benieuwd naar de gekleurde hageltjes!

Lezersreactie 2:

Hoe hagelslag je kan bezighouden. Als ik naar de plaatjes van de verpakkingen kijk lijkt het wel alsof puur en melk twee verschillende
klantenservices hebben. En warempel, voor melk kan je schrijven naar de consumentenservice in Vaassen, voor puur naar een adres in Duitsland.
Waarom? Weigeren de duitse puurliefhebber van de consumentenservice de
hollandse melkchocolade, of moeten die hollandse melkliefhebbers niets van
die duitse puristen hebben?
 
En nu ik toch naar de foto’s kijk. Waarom zitten de lipjes niet op dezelfde
plek? Moeten we ze soms anders op het brood strooien?
 
Zoveel vragen…