een handdoek
Meer dan twintig jaar geleden werkte ik bij de Bibliotheekcentrale voor Drenthe, waar ik in mijn eentje de afdeling PR vormde. Er werd door de gezamenlijke Drentse bibliotheken veel georganiseerd, waaronder een posterwedstrijd voor kinderen. Ik zat met Jan Kruis (van Jan, Jans en de Kinderen) in de jury en kreeg als dank daarvoor een zwarte handdoek met in rode letters mijn voornaam erop. Dat was een uitrmate plezierige, goede handdoek, en ik heb hem de laatste twintig jaar dan ook intensief gebruikt. Maar nu is hij echt tot op de draad versleten. De gaten vallen er in, dus ik zal er afstand van moeten doen.
Zelf vind ik het ook wel wat curieus dat je zo gehecht kunt raken aan zoiets gewoons als een goede handdoek, maar ik vind het bijna jammer om hem nu definitief weg te gooien. Daarom bij deze nog een bedankje voor mijn toenmalige collega Lida, die op het idee kwam om de juryleden toendertijd een handdoek te geven.