Als ik een boek onder de scanner leg moet ik het meestal stevig naar beneden drukken om het zo plat mogelijk te houden. Dat betekent, sinds ik een ruimbemeten A3-scanner heb, dat een deel van mijn handen dan op de scan te zien is. Omdat het regelmatig rare "foto's" oplevert met soms merkwaardige kleurafwijkingen, ben ik de opvallendste gaan verzamelen. Rare lichtschaduwen, vlekken op het glas, de merkwaardige groene kleuren, de vreemde lichtinval, alles wat anders is dan "de werkelijkheid" intrigeert me bij deze scans. Het vreemde is eigenlijk ook dat je je handen en vingers normaalgesproken nauwelijks een blik waardig gunt. Als ik ze hier zie denk ik: hmm, ik kan mijn nagels best iets minder slordig knippen, of: is het al weer winter? Zo langzaamaan wordt het overigens echt de idiootste rubriek in dit magazine.
