schaartje
Ik ken mensen die elke dag een compleet uitgebreid Zwitsers zakmes met zich meezeulen, en dat vervolgens bijna nooit gebruiken. Ik heb zelf een dun zakmes, met een mes om appeltjes mee te schillen, en een vijltje, en daarnaast heb ik altijd een klein opvouwbaar schaartje bij me, dat ik vrijwel elke dag wel een keer gebruik. Mijn eerste schaartje kocht ik in een Japans winkeltje in Amsterdam toen ik een jaar of achttien was, en dat ben ik tien jaar later een keer kwijtgeraakt. Het heeft me toen een half jaar gekost om er weer een te vinden, en toen heb ik er meteen maar vier gekocht, waarvan ik er twee heb weggegeven. Van de andere twee heb ik er eentje continu in gebuik gehad, en het andere heb ik op een veilig plekje opgeborgen. Nu heeft het ene schaartje het, na meer dan twintig jaar trouwe dienst, toch nog begeven.
Maar denk je nu dat ik nog kan bedenken waar ik het andere schaartje gelaten heb? Niet dus. Ik zal dus weer eens een tocht langs toko’s moeten maken om een nieuw opvouwbaar schaartje te bemachtigen voor de volgende twintig jaar…