|
schott's miscellany |
Ben Schott maakt zeer Britse verzamelingen van weetjes en trivia over verschillende onderwerpen. In zijn Sporting Gaming & Idling Miscellany vind je de meest idiote wetenswaardigheden over sport, spelletjes en andere zaken waarmee je je tijd kunt verlummelen. Idling betekent zoveel als luieren, niksdoen of rondhangen. Miscellany betekent ongeveer hetzelfde als ratatouille, een vrij rommelige verzameling van van alles en nog wat. Je vindt in dit heerlijke boekje de meest onzinnige weetjes, zoals onder "Over vrouwen die tennissen" een uitspraak van Richard Krajicek, die in 1992 zei: "80 procent van de vrouwen die op Wimbledon spelen zijn luie, vette varkens die niet zouden mogen woren toegelaten", waarna in héél kleine lettertjes nog zijn correctie van de volgende dag volgt: "Ik zei dat 80 procent van de top luie, vette varkens waren, maar dat was een klein beetje overdreven. Ik bedoelde 75 procent". Maar naast een volstrekte overdosis van dit soort trivia staan er ook spelletjes in het boek die je alleen of met een groep kunt spelen. Daarvan hiernaast wat voorbeelden, van spelletjes waar je geen grote bordspelen voor nodig hebt, met onderaan de pagina toch nog een stukje trivia - een alfabet voor sporters. En dan hebben de Engelsen natuurlijk ook nog wat fraaie boetes achter de hand voor de verliezers van dit soort spelletjes. Hier een paar voorbeelden van dit soort "forfeits":
|
Wat is er veranderd? Het spelletje "Wat is er veranderd?" speel je met een klein gezelschap. Het is een observatiespel. Iedereen, behalve één, gaat de kamer uit, en in hun afwezigheid worden er dingen veranderd in de ruimte. Zo kan de klok een uur worden vooruitgezet, een beeldje kan een slag gedraaid worden, een schilderij weggehaald of verwisseld, enzovoorts. Na een paar minuten komen de anderen weer binnen en schrijven ze op wat er volgens hun veranderd is in de kamer. Degene die de meeste veranderingen ontdekt is de winnaar. Karaktermoord Karaktermoord kan alleen gespeeld worden in een groep vrienden of familie waarvan iedereen elkaar redelijk goed kent. Eén persoon verlaat de kamer, en de anderen verwisselen van identiteit. De speler die terugkeert moet er achter zien te komen wie wie is door vragen te stellen of opdrachtjes uit te laten voeren. Je kunt het spel nog moeilijker maken door ook afwezigen mee te laten doen, maar dan moet iedereen die persoon wel goed kennen. Bijwoord In het spel Bijwoorden kiest elke speler, terwijl één speler de kamer verlaten heeft, zijn of haar eigen bijwoord (bijvoorbeeld vrolijk, boos, dom of onhandig). De speler die de bijwoorden moet raden laat elke speler iets doen (bijvoorbeeld een veter strikken of een stukje uit de krant voorlezen) op de manier die het bijwoord voorschrijft. Bij ieder bijwoord mag drie keer geraden worden. Lekkerkerken In het Engels heet dit spel London Underground en is het de bedoeling de stations van de Londense metro te raden door omschrijvingen. "Fabricated from beer" leidt dan tot Maida Vale, "Vicar's envy" wordt Parsons Green enzovoorts. Je kunt het ook heel goed spelen met Nederlandse plaatsnamen, die dan omschreven moeten worden. Zo zou je Lekkerkerk kunnen omschrijven als "heerlijk godshuis", "glanzen" moet dan Glimmen zijn, enzovoorts. Voorhoofd Detective Voor dit spel heb je wat van die gele post-it-plakkertjes nodig. Iedereen in de groep krijgt de naam van een beroemdheid op zijn voorhoofd geplakt en moet vervolgens zijn of haar eigen identiteit zien te raden. Om de beurt moet je dan vragen stellen over "jezelf" waarop alleen een ja- of nee-antwoord kan volgen.
Een uitdaging waarvoor je een schaakbord en een paard nodig hebt. Het is de bedoeling het paard in 64 zetten zo over het bord te laten springen (op de paardenmanier uiteraard) dat het elk vakje maar één keer raakt.
|