George W Bush is de grootste ramppresident ooit in Amerika. Om te beginnen is hij de eerste sinds ongeveer een eeuw die niet met meerderheid van stemmen gekozen is, maar puur vanwege het vreemde Amerikaanse kiesstelsel. Meestal gaat dat allemaal wel goed, en komt er inderdaad een president aan de macht die de meeste stemmen heeft gekregen. Dat was bij Bush niet zo. Je zou zeggen dat een stukje bescheidenheid dan wel zou passen, maar daar is bij Dubya geen sprake van. Integendeel zelfs. De term “arrogantie van de macht” lijkt wel uitgevonden voor Bush en zijn partijgenoten.

Snoep
We gaan het hier nu niet hebben over de padvinder Bush die helemaal staat te glimmen omdat hij een oorlog kan ontketenen, en ook niet over de milieubeweging die in Amerika met de handen in het haar zit omdat Bush en de zijnen alles op milieugebied vijftig jaar hebben teruggedraaid.
De belastinghervorming die Bush onlangs glunderend presenteerde, alsof hij snoepjes aan het volk mocht uitdelen, daar willen we het even over hebben.

Gemiddeld
Bush presenteerde de plannen alsof ze de oplossing waren voor alle problemen in Amerika. De werkloosheid zou er drastisch mee teruggebracht worden bijvoorbeeld. Hoe? Dat moeten we zelf maar invullen. En dan de trucs met formuleringen. De gemiddelde Amerikaan zou gemiddeld ruim duizend dollar voordeel hebben bij de belastinghervorming die Bush wil. Aldus Bush. Laten we even naar dat woordje gemiddeld kijken. Als Bill Gates op bezoek zou zijn in een opvangplek voor daklozen, waar op dat moment zo’n zestig berooide mannen een gratis kop soep krijgen van Majoor Boshart, dan zou de gemiddelde persoon in die ruimte ongeveer zes biljoen waard zijn. Netto nog wel. Over dit soort gemiddelden heeft Bush het in feite. Want als je iemand zou nemen die ergens in het gemiddelde zit van alle inkomens, een modaal inkomen dus, dan kun je concluderen dat die er een paar honderd dollar op vooruit zou gaan. En iemand die in de onderste twintig procent zit gaat er niets tot een dubbeltje op vooruit.

Graaien
Een onafhankelijk onderzoeksinstituut (Bloomberg) heeft uitgerekend wat de voorstellen Bush zelf zouden opleveren. We komen dan op 44.500 dollar. Dat is niet slecht, zeker niet als je bedenkt dat het om een bedrag gaat dat de meeste Amerikaanse families op jaarbasis nieteens halen. Vice.president Dick Cheney doet het nog veel beter, die gaat er maar liefst 327.000 dollar op vooruit. Dat is meer dan een jaarinkomen voor achtennegentig procent van zijn landgenoten.

Oneerlijk
Wat me bij dit hele verhaal het meeste verbijstert is de absolute schaamteloosheid. Er wordt wel een poging gedaan het allemaal te vergoelijken, want volgens Bush worden er op deze manier banen gecreëerd. Dat heeft hij in zijn speech wel twintig keer gezegd…
Dat moet toch anders kunnen, zou je zeggen. Volgens de Financial Times belazert Bush de boel ook gewoon door dat te beweren (ze noemen het “dishonest”, want het is een beschaafde krant).

Welke bijbel?
The New Yorker constateerde dat er nog nooit zoveel evangelische Christenen in het Witte Huis bij elkaar hebben gezeten als nu met Bush en zijn bende. Bush heeft (in 1999) in een debat op de vraag wie zijn favoriete politieke filosoof was geantwoord “Christus”. The New Yorker vraagt zich af welke bijbel deze goede mensen hebbn bestudeerd. Het moet wel een Ernstig Aangepaste Non-Standaard Versie zijn, met teksten als  “want de liefde voor geld is de wortel van al het goede”…

Conclusie
Nog even voor de duidelijkheid. Citizens for Tax Justice is een organisatie die betrouwbare berekeningen maakt. Zij kwamen tot de conclusie dat de helft van het geld naar de rijkste één procent van de belastingbetalers gaat. Een kwart gaat vervolgens naar de rest van de top vijf procent.
Kortom: Bush zorgt ervoor dat de rijken in Amerika allemaal nog een behoorlijk stuk rijker worden.

Lees kritisch verder over Bush: