Ik moest weer aan het werk, dus Hilde ging de trap verven. Wat ik bij het schuren al ontdekt had, namelijk dat de trap veel meer oppervlakte heeft dan je zou denken, merkte Hilde nu ook.

Het was de bedoeling de donkere, sombere hoek om te toveren tot iets lichts, en dat lijkt heel goed te gaan lukken.

Hetzelfde hoekje, maar dan met flitslicht gefotografeerd…

Door de trap heenkijkend zie je de kast.

De traptreden mogen nog even ongeverfd blijven, maar de rest heeft de eerste laag er op zitten.

Zo begint het er toch al wel een beetje op te lijken.

Je krijgt zo in ieder geval al een beetje een beeld van hoe het gaat worden.

Vanaf nu moeten we met grote stappen naar boven. Hilde heeft de laatste stukjes van de trap geverfd en de helft van de bovenkant van de treden.

Die trap ziet er overigens degelijker uit dan hij is. Het is een erfenis van de vorige bewoner die het ding er wat slordig ingezet heeft ooit. Hij is in de loop van de tijd iets gezakt en een beetje van de muur gekomen.