Ludwig Bemelmans schreef, naast Hotel Splendide, nog een boek vol autobiografische verhalen, Life Class. Beide boeken zijn al lang niet meer in druk, maar dankzij het onverwachte late succes van zijn kinderboeken over Madeline (er werd ondermeer een film van gemaakt) zijn er de laatste jaren wat compilaties van zijn verhalen uitgebracht, onder meer Hotel Bemelmans, waarin verschillende verhalen uit Hotel Splendide en Life Class in elkaar zijn geschoven, en La Bonne Table, waarin ook nog een groot aantal tot dan toe onvindbare verhalen in is opgenomen. Dat lijkt erg gunstig, maar helaas zijn de samenstellers van beide bundels wat slordig te werk gegaan. Hiernaast zie je de eerste bladzijde van het verhaal Herr Otto Brauhaus. Eerst de bladzijde uit Life Class.

We zien dat meneer Otto Brauhaus krom loopt. In Hotel Speldide is de tekening half gekanteld, waardoor meneer Otto niet meer zo krom loopt. Wel lijkt het of hij een steil straatje moet beklimmen.

Bij de derde versie, uit La Bonne Table, zien we dat meneer Brauhaus weer krom loopt, maar hier is iets anders misgegaan. Dat komt door de samenstellers van de bundel, die niet alleen de verhalen uitgezocht hebben, maar geredigeerd. Dat betekent dat de eerste twee ruime alinea’s doodeenvoudig geschrapt zijn.

Het blijft jammer dat dit soort praktijken nog steeds voorkomt. In het geval van Bemelmans blijft het dus de moeite lonen de oorspronkelijke boeken op te sporen, want Bemelmans had ook gevoel voor compositie. Hij kwakte niet zomaar wat verhalen met één thema bij elkaar, maar maakte er altijd een mooi uitgebalanceerd boek van.