Mijn vader had één boek dat hij elk jaar minstens één keer herlas, dat was De Heer van Jericho van de Limburgse schrijver Edmond Nicolas. Ik heb er al eerder een stukje aan gewijd en bekende daarin dat ik het zelf een aardig boek vond, maar bepaald geen meesterwerk.

Naar aanleiding van een column van Karel van het Reve over het herlezen van boeken ben ik De Heer van Jericho uit nieuwsgierigheid toch weer gaan herlezen, en tot mijn verbazing waardeer ik het boek nu veel meer dan ik het vroeger deed. Lees bijvoorbeeld maar eens het stukje dat ik hier plaats over de manier waarop de heer van Jericho zijn kok vindt – dat deed me bijna denken aan de manier waarop Het Parfum geschreven is.

Er blijkt dus wel wat in te zitten, in het herlezen van boeken.