
peter lenssen bitterdagen roman
“We moeten de mensen een geweten schoppen” was zo’n beetje het motto van de Vlaamse schrijver Louis Paul Boon, en het lijkt ook het motto van de Limburgse schrijver Peter Lenssen, die met Bitterdagen zijn tweede grote Limburgse roman schreef (na zijn debuut Toplöss, dat een kwart eeuw geleden verscheen en dat onlangs geheel herschreven opnieuw werd uitgebracht onder de titel Mijnverdriet).
Bitterdagen wordt verteld door Sjef Sonneschein, een woedende, mensenhatende oude man die via flash-backs zijn levensverhaal vertelt, waarin de Tweede Wereldoorlog, de mijnen, het kolonialisme en het corrupte Limburg steeds overheersend aanwezig zijn. Het is een aangrijpend boek, dat ik alleen met stukjes en beetjes kon lezen. Lees bijvoorbeeld zelf eerst maar eens het fragment dat ik hier laat zien, dat begint op pagina 20 en dat net iets meer dan een hele bladzijde in beslag neemt. Het verhaal dat daarin verteld wordt greep me al zo aan dat ik het boek eerst een paar dagen weg heb moeten leggen voor ik weer verder kon lezen.
Dat fragment laat ook meteen zien hoe goed Lenssen kan schrijven, en hoe goed hij in een paar zinnen een compleet verhaal kan neerzetten. En dan zijn we nog maar in het begin van een boek dat ruim vierhonderd pagina’s lang is. Er kan af en toe gelachen worden, maar het is vooral een huiveringwekkend en aangrijpend verhaal van mensen die door de oorlog en door onrecht onherstelbaar beschadigd zijn geraakt.
- Peter Lenssen – Bitterdagen – In de Knipscheer – ISBN 9789062659562
- Bestel het boek hier bij een bekende webwinkel: Bitterdagen
- Over Peter Lenssen’s In dit land wil niemand wonen
© Peter Lenssen, Bitterdagen, 2017, In de Knipscheer