
- erik nieuwenhuis huis van bewaring
Er is een groot verschil tussen “alles verzamelen” en “van sommige dingen slecht afscheid kunnen nemen”. In Huis van Bewaring vertelt Erik Nieuwenhuis in een reeks sterke korte verhalen de geschiedenis achter de dingen waar hij slecht afscheid van heeft kunnen nemen.
Hij laat daarmee opnieuw zien dat hij een meester is op de korte baan, zoals hij dat eerder al liet zien in de bundel Woordsoep. Het genre van het Zeer Korte Verhaal is niet zo gemakkelijk als het soms lijkt, maar Nieuwenhuis heeft het perfect in de vingers, zoals je hiernaast zelf kunt constateren als je het eerste verhaal uit de bundel leest – de toon is precies goed, de humor is subtiel, hij weet in een paar rake zinnen een compleet dorp op te roepen, en hij weet je nieuwsgierig te maken naar de rest van de dingen in het Huis van Bewaring.
Want dat is dan weer het mooie aan een goede kortebaanschrijver als Nieuwenhuis – je leest de bundel wel in één ruk uit, en het blijkt uiteindelijk ook nog eens een mooi uitgebalanceerd compleet verhaal te vormen. Knap.
Nieuwenhuis moet vanaf nu dus wat mij betreft gewoon maar korte verhalen blijven schrijven, want ik moet bekennen dat ik in zijn romans steeds ergens ben blijven steken, hoewel hij ook daar objectief gezien gewoon goed schrijft. Toch is het anders dan de opmerkelijke spanningsboog van die korte verhalen.
De verhalen verschenen overigens in het online literaire blad Tzum en verschenen nu gebundeld bij uitgeverij kleine Uil in de Tzum-reeks.
-
Erik Nieuwenhuis – Huis van Bewaring – Uitgeverij kleine Uil – Tzum-reeks 2 – ISBN 978-94-91065-69-9
-
Bestel het boek hier bij een bekende webwinkel: Huis van Bewaring
© Erik Nieuwenhuis