Het verborgen leven van bomen is de tweede roman van de Chileense schrijver Alejandro Zambra. Zijn debuut, Bonsai, was al een bijzonder boek, maar het wordt hier allemaal nog beter.

Niet alleen weet Zambra heel veel betekenis in heel weinig tekst te gieten, hij slaagt er ook in van een vrij simpel verhaal een gelaagde schiedenis te maken, met terugblikken, overpeinzingen, overwegingen en vooruitblikken.

Het verhaal, heel simpel samengevat: de schrijver heeft een relatie met een ongehuwde moeder en woont met haar en haar dochtertje samen. Op een avond komt de vrouw, de minnares en moeder, niet thuis. Je krijgt het ontstaan van de relatie te horen (wat al een zeer bijzonder verhaal oplevert), het gepeins dat bij het wachten op iemand die je verwacht hoort, en de vooruitblikken op het toekomstige leven van het meisje.

Daarnaast weet Zambra ook verbanden te leggen met zijn eerste boek. Dat belooft wat, want het is al fascinerend hoe deze twee boeken nu al in elkaar grijpen. Stel je voor dat dit pas het begin is van een oeuvre waarin alle onderdelen naar elkaar verwijzen en met elkaar een verbinding aangaan. Ik kan bijna niet wachten op het volgende deel.

We laten je hiernaast een van de verhalen binnen het verhaal lezen, waarin niet alleen gerefereerd wordt aan een stiefvader-stiefdochter-gebeurtenis, maar waarin de schrijver ook al ver in de tijd vooruit vertelt. Bijzonder.

• Alejandro Zambra – Het verborgen leven van bomen – Uitgeverij Karaat – ISBN 978 9079 770038