schaduwzijde...

schaduwzijde
- minette walters

 

Geloofwaardigheid, dat is wat mij betreft een van de belangrijkste kenmerken van een goede thriller. En, zeker niet veel onbelangrijker, je moet het gevoel hebben dat het ook om echte levende mensen gaat. Minette Walters schrijft "why-dunnits", dat wil zeggen thrillers waarbij de puzzel, die je als lezer regelmatig op het verkeerde been zet bij het vinden van de dader, niet centraal staat, maar de motivaties des te meer.

Schaduwzijde heet in het oorspronkelijke Engels The Chameleon's Shadow en wordt hier aangeduid als literaire thriller. Je zou het ook een psychologische thriller kunnen noemen. In dit boek word je wel degelijk een paar keer op het verkeerde been gezet en wordt de spanning aardig opgevoerd, maar het belangrijkste kenmerk van Walters boeken - geloofwaardige menselijke interactie - is weer in volle hevigheid aanwezig. In de boeken van Walters gaat het nooit om "schepen die elkaar in de nacht passeren", maar om levens die elkaar echt raken, en de mensen in haar boeken raken op een overtuigende manier ook echt betrokken bij elkaar.

Het verhaal draait om Charles Acland, die als militair in Irak zijn halve gezicht kwijtraakt dankzij een van de eerste bermbommen. Hij blijkt betrokken bij de moord op drie mannen in Engeland, en zijn beschadigde buitenkant en binnenkant komen akelig bloot te liggen in de loop van dit boek. We zullen hier niets over de afloop vertellen, maar het boek sluit op een merkwaardige manier aan bij actuele berichten over het feit dat veel militairen psychisch beschadigd uit de oorlog komen. Ondanks het feit dat hij zichzelf het liefst voor alles en iedereen afsluit weet hij toch een aantal mensen zo te raken dat ze zich actief met hem gaan bezig houden, en betrokken raken bij zijn geschiedenis.

Over het verhaal zeggen we niet meer dan dat je het in één adem uitleest, terwijl het daarna nog lang in je hoofd doorspeelt. Walters heeft weer een meesterwerkje afgeleverd.

 

 

 

terug naar de startpagina van moors magazine