Er zijn in Nederland niet zo heel veel tijdschriften meer over die over literatuur gaan, maar De Parelduiker is er nog steeds, al een kwart eeuw lang inmiddels. Het eerste nummer van 2020 is gewijd aan Louis Paul Boon, en het is niet alleen voor Boon-liefhebbers interessant.

De grote groep echte liefhebbers van Louis Paul Boon komt ruimschoots aan zijn trekken, met verhalen over vriendschappen (met Karel Colson, en waarom het misliep met zijn goede vriend Morris, oftewel de schilder Maurice Roggeman), een wandeling door Aalst, een portret van de zoon van Boon, Jo Boon, een stuk over zijn Boontjes, en een verhaal over de hoorspelen die Boon, waarschijnlijk voor het geld, schreef, en hoe dat ging.

Maar het interessantste verhaal is wat mij betreft dat over Ingrid Wikén Bonde, die het werk van Boon in het Zweeds vertaalde. Wikén Bonde vertelt onder meer dat er in Nederland maar weinig verteld werd over de Vlaamse literatuur. “Toen er in de zeventiger jaren in mijn literaire tijdschriften sprake was van ene Louis Paul Boon, heb ik, om recht te doen aan Vlaanderen, De Kapellekensbaan gelezen en was ik als door de bliksem getroffen. Nog nooit had ik, sinds mijn jeugdige enthousiasme voor Selma Lagerlöf, zo’n leeservaring gehad”.

Er wordt in het stuk nog uitgelegd hoe ze de kans krijgt om een heel rijtje aan Boon-boeken te vertalen, maar dat dat abrupt ophoudt als de schrijver overlijdt – dan is namelijk de kans voorbij dat hij de Nobelprijs voor de literatuur ooit nog krijgt, en dus verliezen de Zweedse uitgevers alle interesse.

In 1979 krijgt Wikén Bonde de Martinus Nijhoffprijs voor haar vertaalwerk, en dat levert een curieus stukje proza op dat voor mij heel verhelderend was – ik begrijp nu beter waarom Boon in Nederland nooit zo groot is geworden als bijvoorbeeld Gabriel Garcia Marquez, terwijl zijn Kapellekensbaan het niveau van Honderd Jaar Eenzaamheid overstijgt. Lees het fragment hier zelf maar en verbaas je over de Hollandse arrogantie – het is alsof je tegen een schrijver als Faulkner, die nogal wat merkwaardige dialecten en slang gebruikte, zou zeggen: “wat gebruik je toch een vreemd Engels”.

Louis Paul Boon, een van de grootste Nederlandstalige schrijvers van de afgelopen eeuw – blijf hem vooral lezen, en pak die Parelduiker er dan even bij tussendoor.

• De Parelduiker – Louis Paul Boon – Jaargang 25 2020 nummer 1 – € 13,50 – ISBN 9789460044809
• Bestel deze Parelduiker hier bij een bekende webwinkel: De Parelduiker over Louis Paul Boon