In het boek Schwitters in Norway stonden twee pagina’s van de Noorse striptekenaar Lars Fiske, en die maakten me nieuwsgierig naar meer werk van Fiske en zijn compagnon Steffen Kverneland. Zo kwam ik in eerste instantie uit bij de bundel Angst #3, met “The Best of Norwegian Comics”.

Naast een paar soloprojecten maakten Fiske en Kverneland een serie boeken onder de titel Kanon, waarin het vooral gaat over kunstenaars uit de vorige eeuw die of Noors waren, of een band met Noorwegen hadden, zoals Kurt Schwitters, die er een tijd woonde, net als George Gross. Edvard Munch en schrijver Strindberg zijn dan de Noorse kunstenaars die zo beroemd zijn dat ze zelfs ons nog wat zeggen.

Fiske en Kverneland maakten strips in verschillende stijlen, passend bij de kunststroming waar ze het op dat moment over hebben. Bovendien komen ze zelf ook regelmatig in de strip voor, als ze overleggen en filosoferen.

Hier rechts zie je de achterpagina van Kanon nummer één, een pagina die goed laat zien wat voor stijlen de heren allemaal in de vingers hebben. Helaas is er nog geen vertaling van de Kanonboeken verschenen, maar eerlijk gezegd denk ik dat dat een kwestie van tijd is, want dit is de absolute top op stripgebied. Bovendien doen ze iets unieks – strips maken over kunst met een grote K, en weten ze daarin die “hogere kunsten” op een perfecte manier te koppelen aan de kunstvorm “strip”. Een magnifieke prestatie!

Kijk maar eens naar de perfecte manier waarop ze de stijl van tekenen van George Gross gebruiken, of de Holland DaDa-pagina’s waar je een Mondriaan binnenstapt. Fiske en Kverneland zijn daarnaast perfecte striptekenaars die het medium perfect toepassen, want hoewel Noors voor mij een volstrekt onbekende taal is kon ik het verhaal goed volgen en heb ik me vooral meerdere malen zitten vergapen aan het meesterlijke tekenwerk. Tijd voor een internationale doorbraak, wat mij betreft.

• Lars Fiske en Steffen Kverneland – Kanon – No Comprendo Press