![]() |
de
definitieve versie van der erlkönig |
Kippenvelliedjes:
Knusliedjes: Definitieve versies:
|
Der Erlkönig is een lied van Schubert op een tekst van Goethe. Het gaat over een vader die met zijn zoontje voor zich op zijn paard door het bos snelt. Het zoontje heeft koorts en ziet in de mist en de struiken de Elzenkoning en zijn dochters die hem roepen. Hij ijlt dus, en aan het eind van het lied is het jongetje dood. Het nummer is door ontelbaar veel klassieke zangers uitgevoerd, maar er zijn ook moderne versies, zoals de ingetogen popversie van Achim Reichel, of de elektronische versie zonder tekst van Dick Raaymakers. Als het lied goed wordt uitgevoerd is het echt een kippenvelverwekkend brok-in-de-keellied. Nu zijn er veel beroemde uitvoeringen van mannen als Dietrich Fischer-Dieskau en andere grote namen. Toch maken die lang niet zoveel indruk als de versie van bijvoorbeeld Marian Anderson, een zwarte Amerikaanse operazangeres die het nummer met een licht Amerikaans accent toch heel aangrijpend weet te brengen. Maar de definitieve versie staat wat mij betreft op naam van de Duitse zanger Hans Hotter, die me elke keer tegen het eind van het lied weer kippenvel weet te bezorgen. Ik kende Hotter verder helemaal niet, maar de man blijkt een behoorlijk oeuvre aan prachtige opnamen te hebben achtergelaten. Wat mij betreft is hij dan ook een van de grootste zangers van de vorige eeuw. Zijn begeleider is hier overigens de pianist Gerald Moore. ErlkönigJohann Wolfgang GoetheWer reitet so spät durch Nacht und Wind? |