Twee zangers die ieder voor zich al indrukwekkende singer/songwriters zijn en die hun eigen liedjes al op een manier kunnen zingen die je bij het nekvel grijpt, maar die met zijn tweeën iets voor elkaar krijgen dat absoluut magisch is – de twee stemmen versmelten, botsen, gaan een verbinding met elkaar aan op een manier die het ene moment bloedstollend is, het andere moment aangrijpend en het derde moment gewoon adembenemend mooi.

Tim O’Brien en Darrell Scott zijn misschien wel de beste duetzangers in de Amerikaanse folk-country-bluegrass-Americanageschiedenis, maar ze hebben tot nu toe maar één studio-album gemaakt, in 2000, Real Time, terwijl hun live optredens af en toe eens werden opgenomen en in 2012 op het live album We’re Usually a Lot Better Than This terecht kwamen. Dat was een lekkere opwarmer voor het nieuwe studioalbum dat nu, in september 2013, dan eindelijk verscheen.

Tim O’Brien en Darrell Scott, twee liedjesschrijvers die elk vijf liedjes schreven voor dit album, en nog een geweldig anti-steenkolenliedje samen – Keep Your Dirty Lights On is een duidelijk statement als ze zeggen dat steenkolen weliswaar goedkoop zijn, maar altijd zwart, en dat ze nooit groen zullen worden. Verder horen we nog het al net zo maatschappijkritische Paradise van John Prine, met Prine zelf in een gastrol. Dat laatste is hier een grote uitzondering, want verder hoor je vooral het uitermate intensieve samenspel van Scott en O’Brien, die steeds tegelijkertijd, liefst ook nog voor één microfoon, zitten te spelen.

Luister voor die verbazingwekkende samenzang ook eens naar O’Brien’s ingetogen Brother Wind, en luister dan vooral hoe mooi Scott daar de tweede stem neerzet. Zo subtiel kan dat dus. Qua samenzang gaan ze dan juist weer helemaal los op Hank Williams’ Alone and Forsaken, dat ik nog nooit zo bloedstollend mooi gehoord heb als hier. Het album werd overigens in drie dagen opgenomen, met Scott als producer. “De nadruk ligt op de liedjes en het zingen, dus er zijn misschien wat minder virtuoze solo’s, maar dat halen we live wel weer in”… Laat je niks wijsmaken door deze mannen, want valse bescheidenheid hoort er bij hun ook bij. Dit is gewoon een meesterwerk, met alleen maar hoogtepunten, en je kunt nu al voorspellen dat dit een klassieker van een album wordt. Punt.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.