Keltische Americana, zo omschrijft Kyle Carey zelf haar muziek, en daar zit wel wat in. Je kunt haar Keltische wortels duidelijk terughoren in de arrangementen, maar ze durft af en toe, juist ook bij Keltische traditionals als Siubhail à Rùin, voor arrangementen te kiezen die je niet zou verwachten, met piano, trompet en contrabas, en dat pakt verbazingwekkend goed uit. Dat geldt ook voor het jazzy en buitengewoon mooi ingetogen arrangement van Sios Dhan an Abhainn, dat je wellicht beter kent als Down to the River to Pray.

Je moet lef hebben om dat soort liedjes, dat al door een eindeloze rij voorgangers is gezongen en opgenomen, op te nemen, maar Carey weet elke cover iets nieuws en eigens mee te geven, en met elk liedje weet ze indruk te maken, ook met het prachtige Trouble in the Fields. Maar ook haar eigen composities, als het titelnummer van haar derde album The Art of Forgetting zijn pareltjes.

Dat komt voor een deel doordat de liedjes goed zijn, voor een deel door de zang, maar voor een groot deel ook door de fenomenale arrangementen en de superieure band die ze hier uitvoert. Want Carey heeft niet de minsten weten te strikken – als fiddler John McCusker op de lijst staat weet je al bij voorbaat dat het meer dan gewoon goed wordt, en als fluitist Mike McGoldrick zich er ook nog bij voegt kan het eigenlijk al niet meer stuk. De Amerikaanse producer Dirk Powell speelt dan ook nog eens bas, fiddle, mandoline, gitaar, accordeon, banjo en piano, en dan hebben we al bijna een transatlantic session in volle glorie. Ik ga hier niet iedereen opnoemen, maar het is wel aardig om de Nederlander Ron Janssen nog even te vermelden, hij speelt op de Octave Mandoline.

Luister hier naar een paar fragmenten: