Gabriele Mirabassi en Simone Zanchini hebben in ieder geval één ding gemeen – ze zijn allebei afgestuurd als klassieke musici op hun instrumenten, respectievelijk klarinet en accordeon, en jazz was eigenlijk verboden terrein. Dat gebied hebben ze allebei zelf ontdekt en uitbundig geëxploreerd, maar de basis is dus een zeer gedegen klassieke opleiding.

Mirabassi kennen we onder meer omdat hij in de fenomenale wereldfusieband van Rabih Abou-Khalil speelde en met de Fratelli Mancuso, waar hij een onuitwisbare indruk achter liet. Elk album waar hij op meespeelt wordt daar beter van, dus alles wat er van hem te vinden is wordt hier met open armen ontvangen, zeker een duo-album als dit.

Want Mirabassi en Zanchini vormen een perfect duo – ze schreven zes van de acht stukken op Il gatto e la volpe (de kat en de vos) zelf, waarbij de improvisatie waar hun twee namen achter staat extra fraai blijkt te zijn – een ingetogen maar prachtig stukje improvisatie dat laat horen hoe goed deze twee musici het principe van de jazz tot in al zijn vezels begrepen hebben.

Maar ook verder bruist het, en buitelen de briljante ideeën over elkaar heen – timing en frasering zijn steeds spannend, de melancholieke ondertoon is mooi, de energie is om blij van te worden en het is van begin tot eind een puur genot om te horen met hoeveel plezier deze twee mannen samen muziek maken. Een heerlijk album.

• Gabriele Mirabassi & Simone Zanchini – Il gatto e il volpe – Efea records – distr Xango

Luister hier naar een paar fragmenten: