Sara Salvérius is een Belgische accordeoniste die een tijdje geleden verraste met een verbluffend mooi solo-album, Trapped in Sight, dat ze maakte naar aanleiding van de zelfdoding van haar zus. Salvérius werkte tot die tijd vooral samen met anderen, onder meer met Wouter Vandenabeele, maar ze blijkt ook solo de luisteraar volledig stil te kunnen krijgen, ook als ze een solo-album maakt dat niet zo’n dramatische aanleiding heeft.

Equinox is haar tweede soloplaat, en ook dit is weer een verbazingwekkend juweel van een album geworden, met accordeonspel dat soms bedrieglijk eenvoudig klinkt, maar dat van een finesse en een subtiliteit is waar ik volkomen stil van word. Bij haar eerste album was ik nog bang dat een uur lang solo-accordeon misschien wat te veel van het goede zou zijn, maar het tegendeel is het geval – Salvérius’ muziek verveelt geen seconde, en de twee mensen die bij toeval binnen liepen toen ik aan het luisteren was riepen na twee minuten allebei spontaan uit: “Wat is dit mooi!”, en bleven luisteren.

Mooi, melancholiek, meeslepend, intiem, gepassioneerd, en met melodieën die bij je blijven. Equinox is een licht verslavend plaatje dat me bijna te kort duurde. Gelukkig kun je het dan gewoon nog een keer draaien, want vervelen doet deze muziek niet. Een subliem, intiem meesterwerkje!

Luister hier naar een paar fragmenten: