Bernard L’Hoir is een componist en toetsenist/pianist die voor zijn achtste album She’s… elf composities maakte die elk hun eigen sfeer neerzetten en die ieder een vrouw oproepen. Je kunt je wel voorstellen dat She’s my gypsy girl heel anders zal klinken als She’s lunatic of She’s offbeat. Bij de titels is overigens “She’s” steeds weggelaten, dus dat mag je er zelf steeds voor denken.

Voor de opnames kon L’Hoir terecht in Peter Gabriels Real World Studios, en hij haalde er een aantal sublieme musici bij, zoals jazzdrummer Teun Verbruggen, accordeonist Raquel Gigot en hoboïst Olivier Habran. De zang komt van Elisabeth Goethals, Philippe Lenaerts en Martin Kersten, en de piano en keyboards worden steeds bespeeld door Bernard L’Hoir zelf. Daarnaast moeten we Juan Carlos Mellado Tejón vermelden, die verantwoordelijk is voor de gitaar- bas en akoestische gitaarimprovisaties.

Het resultaat is een gevarieerd maar toch evenwichtig en uitgebalanceerd album, dat op momenten een beetje doet denken aan het werk van Mike Oldfield, al zijn de composities van L’Hoir wellicht wat filmischer. Een mooi groeiplaatje dat moeilijk te categoriseren valt – het is niet echt jazz, kamermuziek of pop, maar heeft van alles wel wat. Filmmuziek zonder film?

Luister hier naar een paar fragmenten: