Delbert McClinton zingt in het nummer Can’t get up onder meer dat hij in 1963 op dreef was en in 1964 een dynamo, maar tegenwoordig (hij is nu 79) “I can’t get up enough to get down like I used to anymore”. Nou, je zou het niet zeggen, want de oude reus is behoorlijk op dreef op dit, zijn zesentwintigste album, Tall, Dark & Handsome, dat voortborduurt op het vorige uit 2016, Prick of the Litter, met een heerlijke combinatie van blues, jazz, rock, Americana, roots en wat hij er verder nog bij kan slepen met zijn onovertroffen band.

Blazers, fiddle, accordeon, geweldig gitaarwerk en sublieme achtergrondzang zorgen voor de perfecte omlijsting van McClinton’s superieure liedjes over het leven, de liefde, pech en vrouwen. Zijn gruizige stem heeft nog niets aan kracht ingeboet, integendeel, en het schrijven liedjes gaat hem, alleen of samen met anderen, nog steeds goed af. En dat laatste is een understatement.

En soms is er bijna niets nodig – luister bijvoorbeeld naar A Poem en je hoort een kale Delta blues in zijn puurste vorm, en ook dat kan McClinton als de beste. Het is de perfecte afsluiter van een overwegend uiterst opwindend album, met alleen maar hoogtepunten. De neiging is groot om alle nummers langs te lopen en alle bandleden op te noemen, maar ik beperk me tot Kevin McKendree, de keyboardspeler waar McClinton al lang mee speelt, en die een aantal liedjes samen met hem schreef. In zijn studio, The Rock House, werd dit album opgenomen. De Dana die na het +je staat is overigens saxofoniste Dana Robbins.

Dampende, stomende, ruige rock met blues en jazz erdoorheen geroerd, geraffineerde arrangementen, een zanger die je bij de strot grijpt, wat wil je nog meer?

• Delbert McClinton and Self-Made Men + Dana – Tall, Dark & Handsome – Hot Shot Records
• Bestel de cd hier bij een bekende webwinkel: Tall, Dark & Handsome

Luister hier naar een paar fragmenten: