Saxofoniste Sue Lynch kenden we al van de Remote Viewers, dus ik was erg benieuwd naar haar eigen kwartet, Dial, met de Pools-Londense trompettist Dawid Frydryk, drummer Dave Fowler en bassist John Edwards. Het gaat hier om typisch Britse collectieve free jazz, en ik moet bekennen dat ik een zwak heb voor deze muziek, hoewel mijn huisgenoten er gillend bij weglopen.

Achtergrondmuziek is het dan ook absoluut niet – je moet hier echt even voor gaan zitten, en dan hoor je twee in het Londense IKLECTIK live opgenomen sessies, Dial Tone I van bijna tien minuten en Dial Tone II van bijna veertig minuten. Uitdagende, weerbarstige muziek van musici die elkaar constant uitdagen en die steeds de dialoog met elkaar aangaan op verrassende, spannende manieren.

De muziek is improviserend ontstaan, dus je zou denken dat je dan aan één keer luisteren ook wel genoeg zou hebben, maar verrassend genoeg blijken er zoveel subtiele verrassingen in de composities verscholen te zitten dat je vele malen kunt blijven luisteren terwijl je steeds nieuwe details hoort. Wat dat betreft is dit oneindig veel  rijkere muziek dan je aanvankelijk zou denken. Voor de doorzetters onder ons, zal ik maar zeggen. Maar die worden dan ook rijkelijk beloond.

Luister hier naar twee fragmenten: