Klatwerk3 is een uniek pianotrio dat voor mijn gevoel al jaren geleden wereldberoemd had moeten zijn, maar helaas, het zijn Groningers, dus zelfs in eigen land zijn ze verbijsterend genoeg nauwelijks bekend. Het gaat hier om een zogenaamd klassiek jazztrio, met een pianist, een contrabassist en een drummer.

De pianist is Boelo Klat, en hij is ook verantwoordelijk voor alle composities. Klat is uniek, want hij speelt met onvoorstelbaar gemak, kristalhelder en tegelijk brengt hij melancholie in zijn stukken, luister maar eens naar het fragment uit Apollo 13 en je begrijpt meteen wat ik bedoel.

Ahmad Jamal, Ramsey Lewis, maar ook Keith Jarrett mogen wat mij betreft allemaal een buiging maken voor Klat, want Klatwerk3 brengt het klassieke jazztrio net weer een stap verder dan we gewend waren – Ramsey Lewis combineerde jazz al met pop, maar Klat weet er ook nog klassieke muziek binnen te smokkelen, minimal music en verschillende vormen wan wereldmuziek, en de fenomenale bassist Jan Ruerd Oosterhaven en de subtiele, virtuoze drummer Ancel Klooster gaan daar op een schitterende manier in mee.

In de Space Age Suite, twintig composities verdeeld over twee cd’s, samen goed voor een uur en drie kwartier muziek, gaat het muzikale avontuur nog een stapje verder met de soundscapes van Hans Breukel, die dit ruimtevaartproject perfect aanvullen. Meteen vanaf het eerste stuk hoor je overigens het onmiskenbare pianospel van Boelo Klat, onmiddellijk herkenbaar, elke noot perfect op de juiste plek, en zit je als luisteraar ook meteen op het puntje van je stoel, want de muziek is ook spannend van begin tot eind.

Spannend, melancholiek, vrolijk, gedreven, maar vooral ook ontzettend mooi. Dat zeg je tegenwoordig niet zo vaak meer over muziek, dat hij gewoon heel erg mooi is, maar soms moet het even. Een juweel van een dubbel-album – eentje om te koesteren.

Luister hier naar een paar fragmenten, de eerste twee van de eerste cd (Black), de laatste twee van de tweede (White):