De Belgische jazzgitarist Dirk Serries is een man van vele gezichten – meestal maakt hij geïmproviseerde, buitengewoon avontuurlijke muziek waar je als luisteraar scherp en aandachtig naar moet luisteren als je niets wilt missen, maar in de samenwerking met Trösta (saxofonist Nicolas Lefèvre) gebeurt er iets anders, want hier wil je als luisteraar vooral lui gaan liggen en je laten meedrijven op de muziek.

Magnetar is misschien wel het meest toegankelijke album dat Serries ooit maakte, waarbij hij met zijn elektrische gitaren en effecten een soundscape creëert waarop Trösta met zijn warme altsaxofoon lange, goddelijke melodieën neerzet, in een perfect duet. Tien lange stukken van rond de tien minuten per stuk vind je hier, en dan heb ik er eerlijk gezegd nog lang niet genoeg van.

Muziek om bij te ontspannen, maar zeker geen simpele ambient soundscape, daarvoor valt er te veel te ontdekken als je goed luistert. Een aanrader.

Luister hier naar een paar fragmenten: