Een nieuw album van de Belgische gitarist Dirk Serries zorgt er voor dat ik alert klaar ga zitten, want meestal zijn de improvisaties die hij, meestal samen met anderen uitvoert spannend en brengen ze je al snel op het puntje van je stoel – ze zetten je als luisteraar op scherp. Het nieuwe album Island on the Moon, dat hij onder strikte lockdownregels opnam met altsaxofonist Trösta is echter van een geheel andere orde.

Elektrische gitaar met effecten en altsaxofoon smelten hier op een unieke manier samen, zodat je er als luisteraar het liefste meteen bij gaat liggen om rustig wegdrijvend van deze muziek te genieten. Dat betekent niet dat de twee je niet wakker houden, integendeel. Het blijft steeds spannend, hoewel dit album uitstekend in bed te beluisteren valt, of in een hangmat.

Voor een soundscape of gewoon ambient muziek is het net te avontuurlijk en net te spannend, maar juist dat maakt dit album zo subliem, want je kunt er ook na de derde draaibeurt nog nieuwe dingen in ontdekken, kan ik je uit ervaring melden.. Luister maar eens naar de drie willekeurige fragmenten die ik uit de vier stukken knipte (wat eigenlijk een doodzonde is natuurlijk) en luister dan bijvoorbeeld eens een paar keer achter elkaar naar het bijna fluisterzachte einde van het slotnummer Tanquillitatis. Dan weet je meteen wat ik bedoel als ik zeg dat ze je wel degelijk wakker houden, en wat ik bedoel met de subtiele verrassingen die er in de muziek verscholen zitten. Mooi mooi.

Luister hier naar een paar fragmenten: