Stephan Thelen is een Amerikaanse Zwitserse gitarist en componist die jazz, rock, experimentele en klassieke muziek met elkaar probeert te combineren. Hij is de leider, gitarist en componist van de minimal groove band Sonar die rigoureus minimaal werken, maar dan wel als rockband, en met de subtiliteit van een jazzcombo. Thelen speelt in nog veel meer Zwitserse bands gitaar en elektronica, werkt als producer en componeert muziek voor theater en film. Het Kronos Quartet nam onlangs zijn Circular Lines voor strijkkwartet op en het Mannheimer Schlagwerk liet zijn compositie Parallel Motion in première gaan. Een veelzijdig man dus.

Maar Thelen is vooral gitaargek, zo blijkt uit zijn solo-album Fractal Guitar, waarin hij allerlei mogelijkheden van de elektrische gitaar uitbuit en uitprobeert. Effecten worden daarbij niet alleen niet geschuwd, ze worden bewust ingezet, en als je wil weten wat “fractal guitar” betekent moet je gewoon even naar het titelnummer luisteren, dan hoor je het. Maar hoewel hij alle mogelijke effecten inzet leidt tot niet tot effectbejag – de muziek staat steeds centraal

Thelen nodigde een groot aantal fenomenale gitaristen uit die alles uit de kast halen, zoals Markus Reuter op de touchgitaar, David Torn, Matt Tate, ook op touch gitaar, Jon Durant op cloud guitar, Bill Walker en Henry Kaiser op elektrische gitaar, Barry Cleveland, en tenslotte zijn er nog drummer Benno Kaiser en percussionist Andi Pupato. Thelen zelf speelt fractal guitar, orgel en levert samples, terwijl Markus Reuter nog soundscapes toevoegt.

Het resultaat is een ronduit verbluffend album, dat nauwelijks een solo-album genoemd kan worden eigenlijk, omdat je bijna nergens duidelijk kunt zeggen wie nu precies wat zit te spelen – het is een totaal bandgeluid. Alleen is het uiteraard duidelijk dat de fractal guitar van Thelen is. Voor gitaarliefhebbers is dit album een absolute must, voor liefhebbers van soundscapes eigenlijk ook. Een album waar je eindeloos in kunt verdwalen en waar je steeds nieuwe dingen in kunt ontdekken. Mooi mooi.

Luister hier naar een paar fragmenten: