
langston hughes weary blues met charles mingus en leonard feather
Leyla McCalla werd gegrepen door de poëzie van de zwarte schrijver, dichter en denker Langston Hughes en maakte een indrukwekkend tribute-album, en dat was voor mij voldoende reden om Langston Hughes zelf er weer eens bij te pakken, want de opnamen die hij in 1958 maakte met de orkesten van Charles Mingus en Leonard Feather zijn actueler dan ooit en klinken absoluut tijdloos.
Helaas is het album niet meer te koop, maar kun je de opname wel als mp3 op verschillende plekken vinden, met wat speurwerk. Het is één lange opname van drie kwartier waar je even op je gemak voor moet gaan zitten, want Hughes vraagt even wat aandacht met zijn gedichten, die je hier, met de orkesten van Mingus en Feather, als eerste jazz poetry zou kunnen beschouwen, en wellicht ook als voorloper van de rap.
Ik laat je hier een paar afgeronde fragmenten horen, dan kun je het verschil horen in de aanpak van Hughes zelf en die van McCalla. Ik zou het wel mooi vinden als het album van Hughes met Mingus en Feather ook door Smithsonian zou worden uitgebracht in hun Heritage serie, daar hoort hij echt wel thuis, en zeker nu, in deze tijd. De perfecte tijd voor een herontdekking van deze fenomenale schrijver.
- Weary Blues with Langston Hughes, Charlie Mingus and Leonard Feather.- PolyGram / Verve
Luister hier naar een paar fragmenten: