Chambery staat voor “kamerachtig” – dit album bevat zes composities van Tobias Klein voor kleine ensembles – een trio, vier duo’s en een solostuk, allemaal met basklarinet. Fie Schouten bespeelt al lang de basklarinet, en ik heb het hier al eerder over haar gehad – zij weet avantgarde nog leuk te maken ook, en dat hoor je hier ook weer. Dat is natuurlijk voor een groot deel te danken aan de composities van Klein, maar ook aan de virtuositeit van Schouten, die klassiek geschoold is, maar tegelijk de soepelheid en de subtiliteit van een jazzmusicus heeft.

Tömba tömba, het solostuk, is ontstaan vanuit een speciale eigenschap van de basklarinet – je kunt er namelijk heel mooi boventonen op laten klinken. In combinatie met een lick die zorgt voor het ritme, een verend effect, ontstaat er een bijzondere, spannende compositie. Leichte überlappungen is weer heel anders ontstaan, niet vanuit de klank maar vanuit mathematische berekeningen en verhoudingen tussen noten en tempi. Het merkwaardige is dat het stuk helemaal niet zo uitgerekend klinkt, want je wordt er meteen door meegesleept. Dat geldt overigens voor alle composities – passie en melancholie klinken overal door.

De cd wordt afgesloten met een compositie van Enno Poppe, Schlaf voor twee contrabasklarinetten, en op een vreemde manier sluit die compositie de cd perfect af. Een mooier pleidooi voor de basklarinet dan dit prachtige album zul je zelden tegenkomen. Mooi mooi.

Luister hier naar een paar fragmenten: