Het 4 Huizen Muziekfestival in de wijk Hoornsemeer in Groningen is een gouden formule die al negen jaar draait, en die inmiddels ook al in andere steden gehanteerd wordt, denk aan Jazz on the Sofa in Zeist, dat zijn derde seizoen ingaat. Een zondagmiddag, vier huiskamers en vier concerten bij de musici zelf thuis.  Bij het 4 Huizen Muziekfestival zorgen ze er dan ook nog eens voor dat je elk jaar een iets ander programma kunt verwachten, dus verrassend is het elk jaar weer. Dit jaar misten we helaas het optreden van zangeres Liesbeth Völkel die haar favoriete Spaanse liederen zong onder begeleiding van pianist Robert Bosscher, maar de rest van het programma was weer zeer de moeite waard.

Gertie Bruin en Nynke Eekhof

nynke eekhof en gertie bruin

Klassiek pianiste Nynke Eekhof nodigt elk jaar iemand anders uit, en dit jaar was dat verrassend genoeg een accordeonist. Nog verrassender was de keuze van de stukken die ze speelden – dat ze eindigden met Astor Piazzolla’s Libertango lag wellicht voor de hand (al deden ze dat meer dan voortreffelijk – en de tango van Piazzolla is hels moeilijk om te spelen voor klassiek geschoolde musici), maar ik was zeer aangenaam verrast door de uitvoering van La Lugubre Gondola van Franz Liszt, dat ik wel in een versie voor piano en cello kende, maar niet voor accordeon – en het werkt! Mooi mooi.  Dat Eekhof dan ook nog solo een prachtig stuk speelt van Liszt en Gertie Bruin solo een hedendaags stuk van de Nederlandse componist Dolf de Kinkelder, dat zijn dan de kersen op de taart. Klassieke piano en accordeon – een onverwachte combinatie, maar onverwacht prachtig!

eekhof en bruin

Domi Aerts Trio

philip baumgarten en domi aerts

Domi Aerts speelt jazzgitaar, een van de weinige muziekinstrumenten waar ik weinig tot niets mee heb, maar deze man wist me te verrassen, want hij speelde erg goed en to the point. Niet het zijige spel dat bij de jazzgitaar erg snel op de loer ligt, maar pittig, strak, en fel. Bassist Philip Baumgarten bewees ook hier weer een absolute topper te zijn, want hij kan niet alleen voortreffelijk als ritmesectie fungeren, maar ook mooi melodieus spelen. En dan was er nog drummer Matthias van Olst, een heerlijk soepele, swingende drummer die alles perfect bij elkaar hield. En dan is een concert van een half uur eigenlijk gewoon te kort.

matthias van olst en philip baumgarten

Boelo Klat

boelo klat

Boelo Klat is een van de beste pianisten en componisten in de Nederlandse jazzwereld op dit moment, en het is altijd een genot om Boelo te horen spelen, in wat voor setting dan ook. Dit keer speelde hij solo zijn eigen composities, en dat is eigenlijk bijna het mooiste, zeker als hij die in zijn eigen huiskamer op zijn eigen vleugel speelt. Verbazingwekkende muziek, die tegelijk spannend en een tikkeltje weerbarstig is als goed in het gehoor ligt en bijna bekend klinkt. Een schitterende afsluiting van een magnifiek mini-festival dat hopelijk nog vele jaren door blijft gaan.

boelo klat