In het Grand Theatre in Groningen traden op zondag 30 december 2007 vier bands op, en dat was een waar feest. We lopen de eerste drie vlot langs om met de klapper te eindigen. Om te beginnen was er een duo saxofonisten die een paar stukken uitvoerden van Jacob Ter Veldhuis, een naam die me al bijna veertig jaar achtervolgt, en waarvan ik nog nooit een noot gehoord had. Het was een bijzonder aangename kennismaking – spannende en leuke muziek. Dan was er Ammerlaans Band, een wat moeizaam voortploegende jazzband met Wolter Wierbos op trombone. En na de pauze was er een gelegenheidsgezelschap dat een interpretatie gaf van Miles Davis’ klassieker Bitches Brew, met Bart Maris op trompet en Joost Swart op keyboards. Erg goed.

Maar toen was het tijd voor de klapper – Čarlama Orkestar, met Balkan Brass gespeeld op saxofoons, met absolute glansrollen voor Akos Laki, Steven Kamperman en Behsat Ühvez.
Akos Laki, de stevige Rotterdams-Joegoslavische Hongaar die met veel schwung de boel vooruitstuwde, werd krachtig ondersteund door Behsat Ühvez op percussie, een fantastische drummer en een geweldige bassaxofonist. Op de andere saxen zagen we een invaller (die het overigens prima deed) en de meer dan voortreffelijke Steven Kamperman, die ons een paar keer stil kreeg met een fraaie solo (zoals hier links te zien, maar helaas niet te horen is).

De muziek die ze brengen klinkt oosteuropees, maar de invloeden van de westeuropese jazz klinken er duidelijk in door. Het gaat echt om een brede, internationale band, en je hoort een verrukkelijke muzikale mix van Nederland, Hongarije, Turkije en de complete Balkan, opwindend en spannend. En als je ze live ziet optreden is het allemaal nog veel leuker – je ziet hoe beide drummers/percussionisten elkaar met veel plezier en een brede grijns zitten op te jagen, hoe de saxofonisten elkaar uitdagen tot een saxduel en hoe ze samenklinkend tot een muzikaal orgasme komen. Puur feest, met steeds een mooie melancholieke ondertoon.