De ideale akoestiek van een kerkje op het Groninger platteland, bij het gehucht Oostum, een drummer die zowel melodieus als ritmisch strak perfect speelt, een tuba-en sousafoonspeler die de hele kerk kan laten trillen met zijn grommende en grauwende tonen, terwijl hij ook ongehoord subtiel en melodieus kan spelen, en een sopraansaxofonist en klarinettist die altijd de randen opzoekt, die altijd muzikaal op avontuur is en die stukken schrijft die dat avontuur ademen.

Je hebt matige muzikanten die goed kunnen luisteren, en je hebt virtuoze muzikanten die niet goed kunnen luisteren (meestal omdat hun ego een maatje te groot is). Het komt maar zelden voor dat je drie virtuoze muzikanten bij elkaar hebt die ook nog eens goed kunnen luisteren – dan ontstaat er een sfeer van vertrouwen waarin het avontuur spannend wordt en improvisaties ook een feest worden voor de luisteraar, en niet enkel vertoon van virtuositeit.

Steven Kamperman, saxofoon en klarinet, Michel Massot, tuba en sousafoon en Sebastian Demydczuk, drums, vormen samen zo’n zeldzaam trio. De composities zijn voor het grootste deel van Kamperman, Massot mocht één keer een van zijn composities solo uitvoeren, waarbij de akoestiek van het kerkje optimaal werd uitgebuit. Kamperman gebruikte de stenen vloer van de kerk in een solostuk om te stampen en schuiven met zijn schoenen, waardoor ook dat schuiven muziek werd. Mooi.

In Lament liet Kamperman horen dat de samenwerking met draailiervirtuoos Valentin Clastrier zijn sporen heeft achtergelaten, want hier werd fraai met boventonen gespeeld en werden de randen van de mogelijkheden van de sax mooi opgezocht. Gewone jazz kun je het niet meer noemen wat dit trio doet, daarvoor wordt het avontuur te “anders” opgezocht dan in de reguliere jazzbands. Avant-garde is het feitelijk, maar dan wel van de toegankelijke soort, want doordat de drie zo goed op elkaar ingespeeld zijn en zo goed naar elkaar luisteren is het ook voor de luisteraar en de kijker bij een concert als dit een puur genot om het avontuur mee te ervaren. En had ik al gezegd dat de drummer fenomenaal goed is? Soepel, subtiel, melodieus en tegelijk retestrak, terwijl hij heel relaxed lijkt te spelen.

Dit was overigens een concert in de reeks opwarmconcerten voor de Groninger Zomerjazzfietstour (26 augustus, noteert u maar!).

• Steven Kamperman
• Sebastian Demydczuk
• Michel Massot