
rott'n cott'n - een sublieme nieuwe bluesrockband presenteert zich - goudsteeg 21 in zwolle, 23 april 2016
“When them cotton bolls get rotten, you can’t pick very much cotton” – een fragment uit een liedje dat ik misschien wel honderd keer eerder gehoord had, maar waarvan de betekenis pas echt goed tot me doordrong toen ik het hoorde in de uitvoering van de Zwolse bluesband Rott’n Cott’n. Het gaat om het nummer Cotton Fields, en je raakt er in deze versie van doordrongen dat de katoenplukkers ook na afschaffing van de slavernij nog voor een hongerloontje moesten werken, waarbij het na een regenachtige periode zomaar kon zijn dat de katoen verrot was.
Als je dat als band voor elkaar kunt krijgen, dat je publiek echt naar de teksten gaat luisteren, dan doe je het bijzonder goed. Dat is voor een heel groot deel te danken aan zangeres Dinah Krijgsman, die ook volledig doodgezongen teksten als Summertime weer tot leven weet te krijgen, maar ook aan haar band, met multitalent Sijtse Malda als toetsenist, bassist en basklarinettist (!) Jean-Paul Lamers, drummer Enzio Rossa en vooral ook mondharmonicaspeler, zanger en basgitarist John Beumer, die we al kenden van Blue Dew, een band die totaal andere muziek maakt, maar waarbij de teksten ook voorop staan.
Krijgsman zong niet alleen nummers van Aretha Franklin en Otis Redding, maar durfde ook rustig klassiekers van Janis Joplin of Amy Winehouse aan, en ook daarbij kwam de band glorieus uit de strijd. Een nummer van Bob Marley werd volledig omgebouwd, en voor het eerst hoorde ik waar het over ging – een bijzondere prestatie. De arrangementen waren soms verbluffend goed – basklarinet en mondharmonica samen bijvoorbeeld – en bijzonder effectief, en naast aangrijpende en maatschappijkritische nummers was er ook ruimte voor een vrolijk uitstapje met Cab Calloway’s heerlijke Minnie the Moocher.
Rott’n Cott’n presenteerde zich in twee uur tijd als een sublieme, veelzijdige bluesrockband die liet horen dat ook de blues vaak teksten laat horen die wat verder en dieper gaan dan je geneigd bent te denken. Iedereen die denkt dat de blues simpel en oppervlakkig is – ga kijken en luisteren naar deze band!