Ad van Meurs zit in de flow – het lijkt wel of hij na zijn zestigste als muzikant alleen nog maar gretiger wordt, want er verschijnt het ene na het andere magnifieke album, van zijn Americana-alter ego The Watchman, van het wereldfusieproject NoBlues waar hij een van de peilers van vormt, van de Folksurvival Club, en nu onder zijn eigen naam zijn, zover ik kan nagaan, eerste Nederlandstalige album – En Soms.

Het is, we kunnen daar eigenlijk kort over zijn, een juweeltje geworden. Hollandse Americana van wereldniveau, van een doorgewinterde muzikant die op een relaxte manier zijn fraaie liedjes brengt, met een superieure band achter zich, met onder meer de immer soepel en swingend drummende slagwerker Sjoerd van Bommel, meestergitarist Stephan Jankowski, Mike Roelofs op Hammond en piano, Theo Wijdeven op bas en nog wat gasten. Ankie Keultjes produceerde uiteraard en zingt mee, en ook dat klinkt als altijd fantastisch. De plaat klinkt overigens niet alleen ontspannen maar vooral ook spannend en verrassend.

De verbazing geldt eigenlijk vooral dit: waarom nu pas een Nederlandstalige plaat? Het klinkt allemaal zo vanzelfsprekend en goed, dat had ik al veel eerder willen horen. Vooral omdat ik het gevoel heb dat Van Meurs in deze teksten nog net wat dieper gaat, en wat intiemer wordt dan in zijn Engelse teksten, en dat ze bovendien soms net een tikkeltje humoristischer zijn. Was The Watchman tot nu toe beroemder in het buitenland dan hier in Nederland, daar moet met dit album toch absoluut verandering in komen – dit is een absolute aanrader.

• Ad van Meurs – En Soms – Continental Records Services

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.