Erik Voermans is een veelzijdig man. Hij is niet alleen de recensent voor klassieke muziek voor het Parool, maar ook een gitarist die verrassende muziek maakt – de cd Nocturnal Ghost Songs die hij samen met Eric Vloeimans maakte is daarvan nog steeds een mooi bewijs.

Nu heeft hij in PS, de zaterdagbijlage van het Parool, onverwacht een bijzondere column gekregen waar ik even de aandacht op wil vestigen omdat ik hem zo bijzonder en zo goed vind.

In Voermans Eerste hulp bij klassieke muziek licht Voermans, meestal aan de hand van een concert dat binnenkort zal plaatsvinden, een muziekfragment uit de klassieke muziekgeschiedenis en vertelt daar iets bij. Hij doet dat zo aanstekelijk, en zo nieuwgierigmakend, dat ik tot nu toe vrijwel altijd (als dat mogelijk was) naar de muziek ben gaan luisteren die hij beschrijft en waar hij een verhaal bij vertelt.

Enthousiasmeren heet dat, geloof ik. Maar dan wel zo onnadrukkelijk, en zo goed, als je het maar zelden tegenkomt. En dat in een piepklein lettertje in een achterafhoekje ergens tussen de weekagenda van Amsterdam.

Het is wel het eerste wat ik lees in het zaterdagse Parool, en ik wil bij deze graag al aan Voermans vragen er later een mooi boekje van te maken, want teksten die je met veel meer plezier naar klassieke muziek laten luisteren zijn niet alleen zeldzaam, maar ook zeer welkom.

Hier rechts een voorbeeld uit de krant van 10 september 2011.