Baladista betekent feitelijk hetzelfde als singer/songwriter – schijver en zanger van liedjes, en dat is precies wat Joel Rafael al meer dan vijftig jaar is. Geboren in Chicago, maar al een tijd aan de westkust van de Verenigde Staten wonend houdt hij de traditie van Woody Guthrie en Pete Seeger nog altijd op een mooie manier levend. Rafael zingt ook nog steeds graag de liedjes van Guthrie, en daar gaat ook een van de nummers op Baladista over – in Sticks and Stones gaat het over hoe een liedje van Guthrie over een lynchpartij in 1911 van een zwangere zwarte jonge vrouw en haar kind onrust in het publiek veroorzaakt – later blijkt dat familie betrokken was geweest bij die lynchpartij. “Sticks and stones can break your bones, but words can break your heart”.

In El Bracero herinnert Rafael er nog eens fijntjes aan dat de USA de Mexicanen toen massaal binnenhaalde om het werk te doen wat de mannen die naar de oorlog waren vertrokken niet meer konden doen. Een wrang lied, zeker omdat ze ook toen al als uitschot behandeld werden.

De meeste liedjes schreef Rafael zelf, maar Love’s First Lesson schreef hij met zijn oude vriend Jack Tempchin, en ook dat is weer een klein juweeltje geworden. En vergis je niet, er staan niet alleen maatschappijkritische liedjes op dit album – je vindt er bijvoorbeeld ook een mooi liefdesliedje dat hij voor zijn vrouw schreef, Thanks for the Smiles. Joel Rafael is gewoon een superieure liedjesschrijver die zijn eigen liedjes ook nog eens bloedmooi vertolkt, met een bijzonder fijne, kleine band (Greg Leisz op elektrische gitaren, dobro en pedal steel, James “Hutch” Hutchinson op bas en Rafael zelf op akoestische gitaar, piano en mondharmonica). Baladista is opnieuw een absolute aanrader voor iedereen die van goede liedjes houdt.

Luister hier naar een paar fragmenten: