Kate Campbell is een fantastische singer/songwriter. Dat om te beginnen. Nu heeft ze iets opmerkelijks gedaan dat verbazingwekkend goed uitpakt – ze heeft een aantal nieuwe liedjes en een aantal opmerkelijke covers opgenomen met haar iPhone op verschillende plekken onderweg, en soms met een of twee microfoons in haar huiskamer. Vervolgens heeft ze een aantal gerenommeerde studiomuzikanten gevraagd om mee te spelen. Het resultaat is een intiem, ingetogen gearrangeerd album met prachtige liedjes.

De stem van Campbell zelf doet het grootste deel van het werk hier, want zij weet je met haar zang te raken, en dat de begeleiding dan net precies goed is, dat is fantastisch, en bij elk nummer weer een puur genot. Spooner Oldham op het B3-orgel, Missy Raines op de staande bas, Sally van Meter op dobro, Joey Miskulin op accordeon, Laura Boosinger op banjo, Steve Smith op mandoline en John Kirk op fiddle, en dan weten de kenners wel genoeg – je gaat er even handenwrijvend voor zitten, want je weet dat deze club supermuzikanten bijzonder fijnzinnig en subtiel kan spelen, en dat doen ze hier ook, terwijl ze tegelijkertijd scherp en alert en precies raak spelen. Mooi mooi mooi.

De liedjes van Campbell zelf zijn als altijd ijzersterk, maar de covers mogen er ook zijn – From Gallway to Graceland van Richard Thompson is hier mooier dan ik het ooit eerder hoorde, en Freebird van Lynyrd Skynyrd herken je bijna niet meer, maar is mooier dan ooit. En eigenlijk geldt dat voor alle covers – Campbell maakt er haar eigen liedjes van, en ze worden daar nooit minder van.

Luister hier naar een paar fragmenten: