Lucilla Galeazzi is een Italiaanse zangeres en liedjesschrijver die ik pas relatief laat heb ontdekt. Ik zag en hoorde haar zingen bij Christina Pluhar’s Arpeggiata en was meteen verkocht, maar toen was ze al een dame op leeftijd, om het zo maar te zeggen. Maar ze was indrukwekkend aanwezig met haar zang en ze maakte nieuwsgierig. Later dook ze op nog wat onverwachte plaatsen op, bijvoorbeeld bij Riccardo Tesi’s Bella Ciao-project en bij het Belgische project Alegria et Liberta. De hoogste tijd om met terugwerkende kracht Lucilla Galeazzi te gaan ontdekken, dacht ik zo.

Galeazzi blijkt inmiddels 69 te zijn, en ze heeft sinds 1977 een eindeloze rij albums gemaakt als Italiaans folksinger, die haar eigen liedjes schreef. Ze is behoorlijk veelzijdig, want ze heeft ook in opera’s gezongen, dus dat ik onder de indruk ben van haar machtige stem is nog niet zo heel gek. Ik heb drie cd’s uit de stapel geplukt, die gemakkelijk te vinden waren – Cuore di Terro uit 1999, Lunario uit 2001 en het live-album Stagioni uit 2005. Er valt in haar oeuvre nog heel veel meer te ontdekken, want ze heeft bijvoorbeeld wat albums gemaakt met Michel Godard, maar ook een met Riccardo Tesi en Maurizio Geri. Daar ben ik ook heel benieuwd naar. Afijn, hier wat fragmenten uit de drie genoemde albums, om een idee te krijgen van de solo-albums van Lucilla Galeazzi.

• Lucilla Galeazzi – Cuore di Terra
• Lucilla Galeazzi – Lunario – bestel hier bij een bekende webwinkel: Lunario
• Lucilla Galeazzi – Stagioni – bestel hier bij een bekende webwinkel: Stagioni

Luister hier naar twee fragmenten uit Cuore di Terra:

en hier naar twee fragmenten uit Lunario:

en tenslotte hier naar twee fragmenten uit de live-cd Stagioni: